Tutaj nie będzie sondy a raczej poważna rozmowa.

Jeśli zadałbym sobie to pytanie, odpowiedziałbym, że czuje się ciągle potrzebny. Momentami przygnieciony obowiązkami ale w przeważającej części szczęśliwy ze wspólnych spotkań i wspólnego celu. Zadowolony z zaangażowania każdej osoby z osobna. W jakimś sensie spełniony ale ze świadomością konieczności kontynuowania życiowego maratonu realizacji samego siebie.

Czuje, że stać mnie jak i całą wspólnotę na więcej, na większe zaangażowanie i większe serce. Czuję też, że potrzebujemy odkrycia w sobie chęci na odkrywanie Boga, tego, że woła do każdego z nas... każdego po imieniu, każdego bardzo osobiście.

Czuję też, że jest w nas już wiele Bożej siły wiele możliwości które nam daje... i myślę, że teraz od nas zależy czy zrobimy krok do przodu czy raczej usiądziemy żeby przypadkiem się nie zmęczyć.

Przede wszystkim czuję wielką nadzieję...



Teraz Twoja kolej ;)

Hm...wśrod Was czuje się jak wśrd rodziny...lubie przebywac.Ale jak zaczynacie ćwieczyć piosenki na msze...to dla mnie ani dla Miśka pewnie nie jest miłe.Ale postaramy się żeby tak nie było... ;) Na temat muzyki jestem "troche" chory więc o tym wam napisze:;

     Siedząc z Wami wiem że moge coś więcej zrobić...np. śpiewy gregoriańskie itp,itd...oczywiscie wszystko jest uzaleznione od tego czy chcecie no i od Księdża i od Agnieszki... jakbym mial z czegos zrezygnowasc to na pewno nie ze spotkan z Wami... zbyt dobrze mi sie z wami modli,smieje,gra,spiewa,tanczy,bawi,rozmawia,zbiera kwiatki na Boże Ciało... :)

     Dzięki Wam za wszystko :*

dla mnie oaza i nasza wspólnota to bardzo bardzo bardzo ważna część mojego życia...daje mi radość...kształtuje moje życie...wiem że dla niej warto się starać, spalać i wiele z siebie dać...

W naszej wspólnocie czuję się rewelacyjnie :) myślę, że najlepszym tego dowodem jest fakt, że należę do ruchu 6 lat :) :) i mimo, że nieustannie coś się na oazie zmienia, to jednak wciąż jest to dla mnie ta sama, niezwykła i niepowtarzalna wspólnota młodych ludzi, której zawdzięczam mój rozwój duchowy :) to dzięki oazie dzisiaj jestem człowiekiem wierzącym i baaaaaaardzo kochającym Pana Boga :) :) :) i mogę powiedzieć, że Ruch Światło-Życie jest duuużą częścią mojego życia :)

I zgodzę się z Karolem, że jest w nas dużo Bożej siły i możliwości... ale trochę to jest w nas uspane :p tak trochę patrząc chłodnym okiem obiektywizmu myślę, że mamy nad czym pracować... chociażby liczniejszy udział w Eucharystii piątkowej KTÓRA JEST POCZĄTKIEM SPOTKAŃ OAZOWYCH!! czy chociażby w śpiewie na naszych modlitwach, myślę też że trzeba nam więcej skupienia na samej modlitwie... i w ogóle skupienia :D często nie potrafimy słuchać drugiej osoby... a już nie wspomnę, że trzeba nam pracować nad naszymi oazowymi dniami wspólnoty które są niezmiernie istotne jeśli uważamy się za członków tegoż ruchu, a niestety nie ma nas na nich zbyt wielu.
No trochę skrytykowałam, ale nie można tylko posypywać cukrem naszej wspólnoty bo byśmy cukrzycy dostali :P :D

tak więc mamy wiele do zrobienia jako wspólnota lecz wierzę, że z Bożą pomocą będziemy się doskonalić coraz bardziej ku chwale Bożej :) :) :)

wątek zdecydowanie do odświeżenia ! 3 na 4 posty to posty diakonii ;)

napiszcie coś od siebie ;)

Owszem, to temat nie dla mnie, ale… może jednak się wypowiem ;]
Na początku chcę bardzo podziękować, że tak mnie przygarnęliście do siebie. Chociaż nie uczestniczę w spotkaniach to udało mi się gdzieniegdzie wplątać. No i na pewno potrzebuję tych piątkowych modlitw…Więc po pierwsze (kwestie stricte towarzyskie) – jak się czuję z Wami? Hm… wśród Was są osoby, dzięki którym …piątki są udane;] (i dodatkowo ich serdeczność niweluje wszystkie nieprzyjemności). A jeżeli chodzi o sprawy duchowe, organizacyjne etc. to… właściwie trudno mi się wypowiedzieć, bo nie biorę udziału w życiu oazowym (prawie), ale nasuwa mi się myśl, że może byłoby dobrze gdyby uczestnicy bardziej angażowali się w prowadzenie modlitwy. Chyba nie wypada mi się wtrącać, hm…? No, to już za późno. Podsumowując - ...dobrze, że jesteście ...co by to było gdyby Was nie było? ;]

Pozdrawiam.

Mnie jest ciezko ocenic jak sie czuje w naszej wspólnocie, nawet się nigdy nie zastanawiałam. Czuje sie różnie, na ogół dobre, ale czasem zdażaja sie dni kiedy cos mi sie nie podoba... i nawet nie ukrywam tego że czasem brakuje mi w naszej wspólnocie   3 animatorów którzy jakis czas temu odeszli:( wydaje mi sie że przy nich jakos tam wspólnota istniała bardziej, była żywsza podkreslam to sa moje wyobrażenia, ale tak to z czystym sercem moge powiedzieć że oaza to jest cześć mojego życia i podchodę do niej bardzo indywidualnie jak i czując sie wyjątkowo wśród wielu fantastycznych ludzi:)   
i takie jedno zdanie do uczestników: Pamiętajcie! Oazą nie są sami animatorzy, a my również,my przede wszystkim:)
JESTEŚCIE WYJĄTKOWI:)

Hej!!
W naszej wspólnocie czuje się jak w domu... dosłownie :) Są momenty, że jest przesympatycznie i chciałoby sie aby takie dni były zawsze, ale są momenty, kiedy wszystko sie sypie i to z każdej strony... Jednakże, kiedy jest źle, nie uciekasz z domu trzaskając za soba drzwiami (choć czasami chciałoby się to zrobić) ale przeczekujesz najgorszy czas, a potem od początku, rozmawiasz, układasz relacje na nowo, wyjaśniasz sporne kwestie i na nowo oddajesz się cały, dlaczego...? Bo ich wszystkich kochasz, takimi jakimi są, a nie takimi jakimi ich się chciałoby mieć. Tak samo jest z moim uczestnictwem we wspólnocie. Trwam w dobrym i złym bo kocham tę wspólnotę; w niej dojrzałam i w niej odnajduję zrozumienie, z niej czerpię siły by dalej przezwyciężać burze życia :)

jak dla mnie to ciągle za mało postów w tym wątku ?
Teraz... po wakacjach jest dobra okazja na podzielenie się swoimi odczuciami...
Tęskniłeś/aś za naszą oazą ? ...więc czym dla Ciebie jest !?