Kobalt to pierwiastek mocy. Twardy, połyskliwy, tajemniczy.

Jest w kobietach właśnie coś takiego. Taki kobalt

Twarda, nieugięta piękność, często niedostępna i zamknięta. Podeszła spokojnie do okna i usiadła pełna wdzięku na parapecie lekko przykurczając nogi. Po chwili spojrzała na mnie zapraszającym wzrokiem. Nie czekając ani chwili przybliżyłem się do niej niby na ruchomej platformie nie czując nóg, mógłbym stwierdzić, iż podpłynąłem niosąc się na fascynacji jej niepojętym urokiem. Chciałem zakamuflować mój dziki entuzjazm i niezaspokojoną ciekawość, ale już z daleko wyczuwałem ten delikatny, słodkawy zapach. Zapach, który rozlewa miłość, powodującą spokój i poczucie akceptacji. Zapach tajemniczości, taktu oraz blasku jej przepięknego ciała.

Była, jest i będzie tylko ona, jedyna... Połyskująca dla mnie na ciemnym niebie. Moja gwiazda, me marzenie.

Cichość połyskującego tajemniczością piękna kobiety jest dla mnie jednym z największych cudów na ziemi.