Hm...wśrod Was czuje się jak wśrd rodziny...lubie przebywac.Ale jak zaczynacie ćwieczyć piosenki na msze...to dla mnie ani dla Miśka pewnie nie jest miłe.Ale postaramy się żeby tak nie było... Na temat muzyki jestem "troche" chory więc o tym wam napisze:;

     Siedząc z Wami wiem że moge coś więcej zrobić...np. śpiewy gregoriańskie itp,itd...oczywiscie wszystko jest uzaleznione od tego czy chcecie no i od Księdża i od Agnieszki... jakbym mial z czegos zrezygnowasc to na pewno nie ze spotkan z Wami... zbyt dobrze mi sie z wami modli,smieje,gra,spiewa,tanczy,bawi,rozmawia,zbiera kwiatki na Boże Ciało...

     Dzięki Wam za wszystko

W naszej wspólnocie czuję się rewelacyjnie myślę, że najlepszym tego dowodem jest fakt, że należę do ruchu 6 lat i mimo, że nieustannie coś się na oazie zmienia, to jednak wciąż jest to dla mnie ta sama, niezwykła i niepowtarzalna wspólnota młodych ludzi, której zawdzięczam mój rozwój duchowy to dzięki oazie dzisiaj jestem człowiekiem wierzącym i baaaaaaardzo kochającym Pana Boga i mogę powiedzieć, że Ruch Światło-Życie jest duuużą częścią mojego życia

I zgodzę się z Karolem, że jest w nas dużo Bożej siły i możliwości... ale trochę to jest w nas uspane tak trochę patrząc chłodnym okiem obiektywizmu myślę, że mamy nad czym pracować... chociażby liczniejszy udział w Eucharystii piątkowej KTÓRA JEST POCZĄTKIEM SPOTKAŃ OAZOWYCH!! czy chociażby w śpiewie na naszych modlitwach, myślę też że trzeba nam więcej skupienia na samej modlitwie... i w ogóle skupienia często nie potrafimy słuchać drugiej osoby... a już nie wspomnę, że trzeba nam pracować nad naszymi oazowymi dniami wspólnoty które są niezmiernie istotne jeśli uważamy się za członków tegoż ruchu, a niestety nie ma nas na nich zbyt wielu.
No trochę skrytykowałam, ale nie można tylko posypywać cukrem naszej wspólnoty bo byśmy cukrzycy dostali

tak więc mamy wiele do zrobienia jako wspólnota lecz wierzę, że z Bożą pomocą będziemy się doskonalić coraz bardziej ku chwale Bożej

Owszem, to temat nie dla mnie, ale… może jednak się wypowiem ;]
Na początku chcę bardzo podziękować, że tak mnie przygarnęliście do siebie. Chociaż nie uczestniczę w spotkaniach to udało mi się gdzieniegdzie wplątać. No i na pewno potrzebuję tych piątkowych modlitw…Więc po pierwsze (kwestie stricte towarzyskie) – jak się czuję z Wami? Hm… wśród Was są osoby, dzięki którym …piątki są udane;] (i dodatkowo ich serdeczność niweluje wszystkie nieprzyjemności). A jeżeli chodzi o sprawy duchowe, organizacyjne etc. to… właściwie trudno mi się wypowiedzieć, bo nie biorę udziału w życiu oazowym (prawie), ale nasuwa mi się myśl, że może byłoby dobrze gdyby uczestnicy bardziej angażowali się w prowadzenie modlitwy. Chyba nie wypada mi się wtrącać, hm…? No, to już za późno. Podsumowując - ...dobrze, że jesteście ...co by to było gdyby Was nie było? ;]

Pozdrawiam.

Hej!!
W naszej wspólnocie czuje się jak w domu... dosłownie Są momenty, że jest przesympatycznie i chciałoby sie aby takie dni były zawsze, ale są momenty, kiedy wszystko sie sypie i to z każdej strony... Jednakże, kiedy jest źle, nie uciekasz z domu trzaskając za soba drzwiami (choć czasami chciałoby się to zrobić) ale przeczekujesz najgorszy czas, a potem od początku, rozmawiasz, układasz relacje na nowo, wyjaśniasz sporne kwestie i na nowo oddajesz się cały, dlaczego...? Bo ich wszystkich kochasz, takimi jakimi są, a nie takimi jakimi ich się chciałoby mieć. Tak samo jest z moim uczestnictwem we wspólnocie. Trwam w dobrym i złym bo kocham tę wspólnotę; w niej dojrzałam i w niej odnajduję zrozumienie, z niej czerpię siły by dalej przezwyciężać burze życia